Yasin

 

    Arkadaşım Yasin, kızı Öykü'nün bizde kalan çantasını almak için uğradı. Hafif bir rüzgar esintisinin, sıcağı fazla hissettirmediği güzel bir akşam üstüydü. Önümüzde karpuz olduğuna bakmayın, Yasin karpuz yemiyor. Karpuz genelde sevilir, zaten Yasin de sevmediğini söylemiyor.  Karpuz hakkında olumsuz bir söylemi olduğunu duymadım. Yalnızca yememe hakkını kullanıyor. Yalnızca yememe hakkını kullanıyor.

    Yasin'i bazı yönlerden kendime benzetiyorum. Öncelikle, benim gibi "ilgileri dağınık" biri olduğunu düşünüyorum. Bu, ilk başta kulağa olumsuz bir nitelikmiş gibi geliyor. Ama, etrafınızdaki insanları biraz daha dikkatlice incelerseniz, bu ilgisi dağınık kişilerin aynı zamanda renkli ve hoşsohbet olduklarını da görürüsünüz. Yasin de, belli bir alana yoğunlaşmaktansa, , farklı denizlere yelken açmayı seven ve böylece macera havuzu hep dolu olan biri. Bazen, bir çok konuda vasat olmaktansa yek bir konuda iyi olmayı gerçekleştiremediğimiz için kendimizi eleştiriyoruz. Ama sanırım halimizden memnunuz.

    Yasin'in yazma tutkusu var. Yazmak ister, yazar, yazanı sever, daha iyi yazmak için kendini geliştirmeye çalışır. Bendeki yazma hevesini de takdir eder, yazdıklarımı okur. Hatta yazdığım için sevinir. Çoğu zaman yazma konusunda kırılan hevesimi, onun bir-iki sözünden sonra  tamir eder ve bir kaç kelime karalarım.

    Hayatımda yer aldığı için mutlu olduğum, görünce içimi ısıtan, moral veren güzel bir insandır Yasin...